من همانجوری که ان روز هستم از خونه بیرون میام

چون زمانی که  شاد هستم  از خونه  بیرون میام  خودمو  غمگین  نشون نمیدم  چون  شادم  چرا باید  زمانی که  غمگینم و  افسرده ام  و حال  دیدن و احوالپرسی رو با  کسی ندارم  باید  شاد باشم  هر کی هر چی میخواد بگه  بگه  من که  نباید مثل  رادیو  خودمو  تنظیم کنم اگر شادم خوب شادم  اگر هم نیستم  دنیا  شادی هم به من  تزریق  کنند  باز هم  غمگینم این بستگی به  زندگی داره  و هیج  ادمی هم نیست که همیشه  نرمال باشه  خلاصه یه روز  خوبه  یه  روز بده  این  دست خودش  نیست و اگر هم روزی که  غمگینه  بخواد لاکی خوش  باشه  بیشتر  عذاب میکشه فقط میشه  پیش خانواده به زور یک لبخندی یک  تبسمی کرد اما  در  واقع  نیاز  به خیلی چیزا  داره  تا  تقریبا  60  درصد  نرمال  باشه ویتامین خواب و از همه  مهمتر  دل شاد....بیرون از خونه  دلها همه سنگ  حتی یادت رو هم میبرن از یاد  دل  دیوونه  دیگه نرو از خونه  پشیمون میشی  پریشون میشی  دیکه  نرو از خونه....منبع    noaran.blogsky.com